Παίρνω, λοιπόν, τον λόγο στο ελεύθερο βήμα που μου δίνει το Women Sparkle Stories για να πω δυο “κούβεντος” που έλεγε και ο αείμνηστος Παπαγιαννόπουλος στον “γαμπρό απ το Λονδίνο” Κώστα Βουτσά, για αυτά που βιώνω και να ξεθυμάνω λίγο η γυναίκα. Κοντεύουν 5 μήνες τώρα που έγινα μαμά! Νέα μαμά, λοιπόν, ενός μπέμπαρου με κάτι μαγουλάκια για φάγωμα!
Η αλήθεια είναι πως, τελικά, “αν δεν το ζήσεις, δεν μπορείς να καταλάβεις“. Και είναι έτσι ακριβώς, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ! Πριν γίνω μαμά είχα βαρεθεί να το ακούω, κρατιόμουν κάθε φορά για να αποφύγω… τις εξαγωγές… και έλεγα από μέσα μου “ΕΛΕΟΣ ΠΧΙΑ! Όλες τα ίδια και τα ίδια”. Τώρα, με περίσσιο θάρρος και καμάρι τολμώ να πω ακριβώς το αυτό. ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΖΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ. Υπέροχο πράγμα η μητρότητα, μοναδικό και ταυτόχρονα πολύ απαιτητικό. Βασικά, κομματάκι δύσκολο θα έλεγα, αλλά μπροστά στο μικρό μου θαυματάκι, δεν υπολογίζω τίποτα.
Ο πρώτος καιρός, που λες στο σπίτι με το μωρό, ήταν κάπως ζόρικος. Μέχρι να μάθουμε καλά ο ένας τον άλλον, να προσαρμόσουμε τη ζωή μας στις νέες συνθήκες κλπ δυσκολευτήκαμε αρκετά. Όλα αυτά, όμως, ξεπερνιούνται γιατί στο σπίτι είμαστε εμείς… ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ! Με τους απ’ έξω, όμως, τι γίνεται;;;
Ποτέ μα ποτέ δε φανταζόμουν ότι είναι τόσο σημαντικό για τόσο πολύ κόσμο το στήθος μου. Τι εννοώ; Ναι καλά, κατάλαβες! ΘΗΛΑΣΜΟΣ. Από την κυρία Α. που μας κρατάει τα κοινόχρηστα μέχρι την κυρία στα αλλαντικά του σούπερ όλες είχαν τεράστιο άγχος, αγωνία, προβληματισμό, περιέργεια, κάψα για το αν εγώ θηλάζω. Τι σε νοιάζει εσένα καλή μου γυναίκα τι κάνω εγώ κ πως ταΐζω το παιδάκι μου; Μη χειρότερα! Κι ασφαλώς, μόνο αν θηλάζω (ευτυχώς θεέ μου θηλάζω κιόλας σε συνδυασμό με φόρμουλα) τότε μόνο είμαι καλή μαμά. Αυτή τη χαζομάρα κουράστηκα να την ακούω. Τέλεια μαμά για το παιδί μου είμαι έτσι κι αλλιώς, με όποιο τρόπο κι αν αυτό σιτιστεί. Φτάνει επιτέλους!
Και μιας και ανέφερα τώρα για τους απ’ έξω… Να σου πω!! Τι κάθεσαι άνθρωπέ μου και φτύνεις; Και όχι απλά ένα φτου φτου, φτύνεις, αλλά πάλι καλά έχεις κ στο πιγούνι τη μάσκα (COVID εποχή) τη μάνα με το παιδί; Μια όμορφη ευχή αρκεί και σε ευχαριστούμε πολύ! Και μη μας πολύ πιάνετε τα μάγουλα (όσο προκλητικά κι αν είναι) και τα χεράκια γιατί πρώτον ζούμε εποχή ιώσεων και επίσης τα τρυφερά, αυτά, ζυμαρένια χεράκια μετά θα μπουν στο στόμα. Και ποιος ξέρει αν εσύ έχεις πλύνει καλά τα χέρια σου πριν πιάσεις το δικό μου το μπουμπουκάκι.
Δεν είμαστε παράλογες, ούτε υποχόνδριες. Νέες μαμάδες εν’ καιρώ πανδημίας είμαστε που προσπαθούμε να προστατεύσουμε όσο μπορούμε τα μωρά μας. Γι αυτό λοιπόν: Look but don’t touch!
Επίσης, δεν ήξερα ότι στον περίγυρο μου υπάρχουν απόγονοι του Einstein. Όλοι είναι παντογνώστες και έχουν άποψη για τα πάντα. Από το “Γιατί κλαίει το παιδί; Κάνε το τάδε για να σταματήσει”, μέχρι ότι “τώρα που φουσκώνουν τα ούλα του να βάλω λίγο ούζο στο δάχτυλο για να ηρεμήσει”. Πας καλά κυρία μου; Εκεί που σπούδασες εσύ Ιατρική με ειδικότητα στην Παιδιατρική αυτά σας μάθαιναν; Όλοι άποψη για τα πάντα! Ευχαριστώ πολύ για τις απόψεις σας, όμως δε με νοιάζουν. Όταν θα σας ρωτήσω, τότε ναι, με χαρά να τις ακούσω. Μέχρι τότε όμως θα μεγαλώσω το παιδί μου όπως εγώ πιστεύω ότι είναι το καλύτερο.
Με αγάπη, μία ευτυχισμένη νέα sparkle μαμά!
